Początki Spółdzielni sięgają lat 60 tych, gdzie w miesiącu wrześniu odbyło się zebranie założycieli w skład którego wchodzili: Panowie Dymitr Choma, Zenon Bułło, Bogdan Mańkut, Wincenty Chełchowski, Tadeusz Barcikowski, Romuald Moszoro, Julian Wasilewski. W sprawie zarejestrowania Spółdzielni Mieszkaniowej wnioskodawcy złożyli wniosek do Sądu Powiatowego w Giżycku. Osobowość prawną spółdzielnia uzyskała w dniu 29 kwietnia 1961roku i została wpisana do rejestru spółdzielni pod nr IRS/I-VII-452. Spółdzielnią kierował pierwszy Zarząd w składzie Romuald Moszoro, Marian Sadowski i Zygmunt Kornowski.
Na dzień 31.12. 1961 r. Spółdzielnia posiadała już dwa budynku tj. Aleja Wojska Polskiego 13A w Sępopolu oraz przy ul. Dąbrowskiego 10 w Bartoszycach w łącznej ilości 12 mieszkań. Początkowo Spółdzielnia Mieszkaniowa w Bartoszycach zarządzana była przez społecznych członków Zarządu i Rady. W 1968 roku powołano „etatowego” Prezesa Pana Jana Kusa. W tym czasie swoim administrowaniem obejmowała budynki przy ul. Dąbrowskiego 6, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 ul. Poniatowskiego 12-18, Krótka 4, 5, 6, Paderewskiego 33 jak również w Sępopolu przy ul. Wojska Polskiego 13A o łącznej liczbie mieszkań – 307.
Kolejne lata realizacji budownictwa mieszkaniowego to lata 1970-75 oraz potrzeba zaspakajania ciągle przybywających do spółdzielni kandydatów, a w dalszej kolejności członków. Efektem tych lat był proces zatrudniania pracowników na etat w SM do obsługi petentów oraz konserwacji substancji mieszkaniowej, jak również utrzymania czystości w rejonie zamieszkiwania. Po 12 latach w lutym 1973 roku uruchomiono lokal użytkowy na potrzeby biura przy ul. Poniatowskiego 13A ( które wcześniej mieściło się w mieszkaniach). W latach tych wybudowano 16 budynków wielorodzinnych i wydano dla kolejnych oczekujących członków 600 przydziałów mieszkań, głównie przy ul. Paderewskiego, ul. Poniatowskiego nr 19,20,21 oraz ul. Traugutta 20 i ul. Moniuszki 13, 17 w Sępopolu jak również nowy zasób mieszkaniowy w Górowie Iławeckim ul. Kościuszki 36. Na przestrzeni lat 1968 –1975 zatrudniono w spółdzielni 33 pracowników, a z 20 rozwiązano stosunek pracy. Do dnia dzisiejszego pracują 2 osoby tj. 1 pracownik w administracji biurowej oraz 1 osoba w grupie budowlanej.
Kolejna pięciolatka lata 1976-80 przyniosła wzrost ilości mieszkań o 936 w 17 budynkach wielorodzinnych ( ul. Piłsudskiego 4, 5, 6, 7 ul. Marksa 1, ul. Bohaterów Warszawy 23, 25, 27, 31, ul. Warszawska 19, 21 ul. Nad Łyną 3, 4, 5, 6, 7 ul. Szymanowskiego 1 ) oraz 4 domkach przy ul. Zakole.
Postanowieniem z dnia 20 lutego 1979 r. Sądu Rejonowego w Olsztynie Wydz. I Cywilny zmieniono nazwę spółdzielni. Na mocy Uchwały nr 119 Zarządu CZSBM oraz Uchwały nr 13/78 Rady Spółdzielni Mieszkaniowej „Lokatorsko-Własnościowej” w Bartoszycach zmieniono nazwę spółdzielni, która otrzymała brzmienie: Spółdzielnia Mieszkaniowa „Budowlani” Bartoszyce.
19 lat działalności spółdzielni to czas w którym 1843 członków stało się szczęśliwymi posiadaczami upragnionego M, jak również potrzeba zmian statutowych, zadań podstawowych, remontowych, konserwacyjnych, inwestycyjnych organizacyjnych i zatrudnienia. Całokształt działalności do schyłku lat osiemdziesiątych odbywał się pod patronatem CZSBM.
Lata 80-te to lata największego rozkwitu spółdzielni mieszkaniowych, gdzie prowadzona była lojalna polityka mieszkaniowa i pieniężna Państwa. Ceny mieszkań lokatorskich za 10% wartości wkładu, (dobre warunki kredytowania budownictwa spółdzielczego), zwrot wysokich premii gwarancyjnych. Nowa technologia budownictwa w systemie OWT- wielka płyta realizowana przez miejscowe przedsiębiorstwo BPB pozwalały na realizację planów pięcioletnich narzucanych przez ówczesne władze. Migracja ludności ze wsi do miast w poszukiwaniu pracy spowodowała ciągle rosnące potrzeby. Ograniczenia w uzyskaniu meldunku stałego w dużych miastach, co ściśle było powiązane z zarejestrowaniem książeczek mieszkaniowych na członka danej spółdzielni spowodowały, że czas oczekiwania na mieszkanie wydłużał się również w Bartoszycach.
Na przestrzeni lat 80-90 oddano do użytku 1786 mieszkań, co stanowiło 96,91% istniejących zasobów. W tym czasie zakończono inwestycje przy ul. Nad Łyną, powstało osiedle przy ul. Ogrodowej, Szymanowskiego, oddano pojedyncze budynki ul. Okrzei 1, ul. Paderewskiego 18, 18A, 20, ul. Warszawska 1, 1A, ul. Bohaterów Warszawy 45 oraz zakończono największe inwestycje przy ul. Bema i ul. Sikorskiego. Ilość mieszkańców kształtowała się w granicach 12 221 osób.
Obowiązkiem statutowym spółdzielni było również zaspakajanie potrzeb współżycia społecznego ( działała komisja społeczno-pojednawcza), kultury i rozrywki dla dzieci i mieszkańców. Do tego celu zwiększono zatrudnienie w komórce ds. kulturalno- oświatowych oraz utworzono stanowisko ds. sportu i rekreacji. Działało wiele kół zainteresowań oraz świetlice osiedlowe. Organizowane były masowe imprezy rekreacyjno-sportowe na osiedlach i nie tylko, wyjazdy dla dzieci i młodzieży naszych mieszkańców. Młodzież i dzieci przebywały godzinami pod opieką wykwalifikowanych instruktorów. Mieszkańcy integrowali się pracując pod swoimi blokami w czasie czynów społecznym, a zarazem przyczyniali się do częściowego zagospodarowania terenów zielonych. Do reprezentowania spraw poszczególnych budynków wybierane były komitety blokowe. W trakcie realizacji prowadzonych zadań inwestycyjnych zadbano również o rozwój infrastruktury, wybudowanie zaplecza socjalnego dla mieszkańców poszczególnych osiedli. Funkcjonowały już lokale usługowo-handlowe i na koniec roku 1990 spółdzielnia administrowała lokalami o powierzchni 15.934 m2 oraz garażami w ilości 309 sztuk. Zatrudnionych było 136 pracowników. Przeniesiono biuro na ul. Ogrodową 1A, a dla potrzeb realizacji zadań remontowych uruchomiono bazę przy ul. Bema 32, gdzie w 1990 r. zostaje przeniesione również biuro z ul. Ogrodowej 1A.
Ta dziesięciolatka to oddanych 526 mieszkań jak również pewien etap prac przygotowawczych do ekonomicznego gospodarowania energią cieplną i obniżenia kosztów( koniec dotacji z budżetu państwa na co i cw) tj. termo- modernizacyjnych na ociepleniach szczytów, ścian elewacyjnych budynków, instalacji centralnego ogrzewania (montaż zaworów i głowic termoregulacyjne), opomiarowanie w podzielniki kosztów co, ocieplenia stropodachów, wymiany stolarki okiennej i drzwiowej na klatkach schodowych, wydanie warunków opomiarowania w wodomierze mieszkań. Powyższymi zagadnieniami zajmowaliśmy się również do schyłku lat 2010 oraz realizowaliśmy zadania wynikające z zapisu ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych. Po przeprowadzeniu szeregu prac przygotowawczych, podziału nieruchomości, nabyciu gruntów od miasta Bartoszyc Uchwała nr 73/XIV/2003 z 12.12.2003r. Rady Miasta -wysokość bonifikaty 90%, Górowa Iławeckiego Uchwała nr XXII/124/04 z dnia 20.07.2004 r. Rady Miasta -wysokość bonifikaty 90% oraz Uchwała nr X/60/03 z dnia 04.12.2003 r. Rady Miasta i Gminy Sępopol –wysokość bonifikaty 80% spółdzielnia nasza po złożeniu wniosków przez naszych mieszkańców przystąpiła do notarialnego przenoszenia mieszkań w wyodrębnioną własność, co daje liczbę na koniec 2010 r. –1761 lokali.
Zawiązały się 2 wspólnoty przy ul. Dąbrowskiego 8 i 12.W okresie ostatniej dziesięciolatki wybudowaliśmy ze środków własnych przyszłych posiadaczy mieszkań dwa budynki przy ul. Okrzei 6, 7 w Bartoszycach.